HANTALLAŞAN EĞİTİM ve MİLLİ EĞİTİM AKADEMİSİ

 

   Öğretmenlik Mesleği ve Millî Eğitim Akademisi Kanun Taslağı TBMM gündeminde. Taslak metinde öğretmen yetiştirmede yeni bir yapılanmaya gidileceği, yükseköğretimden mezun olan öğretmen adayları için öğretmen akademilerinin kurulacağı belirtiliyor.

 Türkiye’de öğretmen yetiştirme konusunda önemli bir tarihsel geçmiş ve birikmiş deneyim vardır. Öğretmen okulları, köy enstitüleri, yüksek öğretmen okulları, eğitim enstitüleri, eğitim yüksekokulları ve eğitim fakülteleri bu deneyimin kurumsal göstergeleridir. Yükseköğretim içinde yapılanan öğretmen yetiştirme kurumları akademik birikime sahip on binlerce akademisyene, fiziki alt yapıya ve bilimsel dokümana sahiptir. Türkiye’nin her bölgesinde yer alan bu kurumlar ülke ve dünyadaki araştırmaları, pedagojik gelişmeleri öğretmen ve öğretmen adaylarına kazandırmaya çalışıyor. Yükseköğretim kurumlarının sahip oldukları imkânlarla öğretmen yetiştirmenin her disiplininde lisansüstü eğitim programları açılmış, bu programların yararlanıcıları ise büyük oranda Milli Eğitim Bakanlığına bağlı eğitim kurumlarında görev yapan öğretmen, yönetici ve diğer personeldir. Bu şekildeki faydalanma ile öğretmenler kendi uygulama deneyimlerini akademideki gelişmelerle- teorik bilgi de olsa- harmanlayarak mesleki gelişmelerini sağlamaktadırlar. Bu sonuç ülke kaynaklarının yıllarca kullanılarak gelindiği önemli bir zenginliktir. Bu deneyim ve zenginliğin basitleştirilerek bir tarafa itilmesi ve öğretim kademeleri içinde bir yere sığdırılamayan akademilerin kurulması öncelikle bir israftır.

  Öğretmenlik mesleği alan, meslek bilgisi ve genel kültür olmak üzere üç alandaki eğitimi kapsar. Eğitim fakültelerinde verilen bu eğitim akademide tekrar edileceğinden ülke için ciddi bir kaynak israfına neden olacaktır.

   Taslakta yer alan akademinin kurulması halinde bu kuruma yalnızca eğitim fakültesi mezunları değil diğer fakülte mezunları da tercih edebilecektir. Öğretmenlik iş bulamayan diplomalıların yönelecekleri bir meslek olacaktır. Hâlbuki öğretmenlik bir sevgi ve adanmışlık mesleğidir. Eğitim fakültelerinde mesleğe hazırlıkta eğitimsel ortamın gereği olarak sevgi/adanmışlık noktasında bir hazırlık süreci söz konusudur.

Kanun teklifinde mevcut olduğu şekliyle öğretmenliğin öğretmen, uzman, başöğretmen şeklinde kademelendirilmesi eskiden beri söylediğimiz gibi yanlıştır. Aynı işi yapanların farklı ünvana sahip olmaları velinin öğretmen tercihinde kafa karşıklığına, okul yöneticilerine yönelik baskılara ve  öğretmenler arası ilişkilerin zedelenmesine sebebiyet vermektedir.   Çoktan seçmeli testlerle uygulama yönü ön planda olan öğretmenlik mesleğini basamaklandırmak ne derece doğru? Kanun teklifinde yöneticilerin de yapılacak testlerle yetiştirilecekleri hüküm altına alınmış. Testlerle yönetici yetiştirmek mevzuat ezberleyen ancak insiyatif kullanamayan müdür demektir. Çok test çözmek yani bilgiyi ezberlemek uygulamalı bir alan olan eğitime yakışmıyor.

 Kanun teklifinde üniversitelerde görev yapan öğretim elemanlarına okul müdürlüğü görevi verilebileceği yer alıyor. Denemekte fayda var. Kitabın ortası ile gerçeklik arasındaki farka bakmak gerek.  

  Türkiye’de eğitimde yapılan temel yanlışlardan birisi mevcut yapıya eklemeler yaparak sistemin büyütülmesidir. Bu durum Ziya Bursalıoğlu hocanın ifadesiyle sistemin hantallaşmasına neden oluyor. Öğretmen yetiştirmede veya genel anlamda eğitimde yapılacak iyileştirme için kurumsal düzenlemeden öte var olan sorunları paydaşları ile görüşerek çözüme kavuşturmak en doğrusu.

  Eğitim çalışanlarına yönelik  şiddetin önlenmesi için cezai müeyyide uygulanacağı taslakta yer alıyor. Eğitimde şiddetin caydırıcılığı açısından teklif uygun, ancak suça sebebiyet veren unsurlara dikkat çekmek daha öncelikli. Özel okulların disiplini önemsememeleri, zorunlu eğitimin ortaöğretimin sonuna kadar uzatılması, öğrencinin istemediği halde zorla okula yönlendirilmesi, eğitimin yapılandırılmasından tutun uygulanmasına kadar tamamen tek taraflı ve dayatma şeklinde hayata geçirilmesinin üzerinde düşünmek gerek. Acımasız kapitalizmin sürekli kadını iş alanına çekmeye çalışması ve annelik rolünü okula bırakması da üzerinde durulması gereken bir konudur. Ancak anne sıcaklığını hiçbir “yuva”nın vermediğini en iyi okula gidenler bilir.

 Eğitimcilere yönelik taciz ve şiddetin önlenmesi için getirilecek cezaların umarım etkisi yüksek olur.

 

 

Prof. Dr. Sadık Kartal

Burdur Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi

E- posta; skartal@mehmetakif.edu.tr- iznik.1966@gmail.com

Blog; http://sadikartal.blogspot.com/

Web; https://abs.mehmetakif.edu.tr/skartal/